Sabah her tarafım ağrıyordu yine kalktığımda. İnşallah hasta olmam. Hava hala soğuk. Kıçımı kaldırıp 15-20 kilometre daha gitsem bir kamping daha va ama içimden gelmiyor. Arada yağmur da yağıyor hem.
Bu akşam belki yine mangal takılırım. Yapacak bir şey de olmuyor durduğun yer büyük şehir değilse. Sağa sola yürüyecek yer yok. Dün gece biriyle iki saat muhabbet ettik, içim bayıldı. Adamın İngilizce'si benim Fince'mden beter. Tabu oynuyoruz gibi. Bir de ısrarla iletişim kurmaya çalışıyor. En sonunda esnedim (enternasyonal "hassittir") sonra da güzelim mangalın başından kalkıp yattım. Adama lafım yok, hem benim de enteresan planlarım yoktu ama bir yere kadar be baba...
Bugün sonuçta bezerek geçti. Eğer bezmezsem hasta olurum diye korktuğum içinbilgisayara ve yolda aldığım kitaba takıldım. Akşama doğru bir aile ile tanıştım. Çok güzel iki köpekleri var. Karelia bölgesi köpekleriymiş ve ayı avında kullanılırlarmış. Biraz küçüklerdi sanki (20 kg falan); ayı onları kürdan yapmazsa ben de neyim. Renkleri biraz Hesky'leri andırıyor; tüyleri daha kısa ve yatay. Gece mangal başında kitap okudum. Mangal olayları için bir yer yapmışlar burada. Taştan dört tarafı çevrilmiş bir yer; üstü kapalı, bacası var ama yine de açık hava. İçinde U şeklinde yine taştan bir küvet var ateş için. Tam ocakbaşı muhabbeti.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder